De wereld om ons heen lijkt steeds hefitger te worden. Onzekerheden komen op ons af, prijsstijgingen, energietekorten en oorlogen. Steeds vaker gaan er stemmen op binnen de christelijke wereld, dat het einde nabij is. Het wordt donker, het kwaad neemt toe, dus het zal wel snel voorbij zijn. Er is niks mis met het uitzien naar het moment dat alles ‘weer goed is’. Maar het uitzien kan ons ook passief maken - en daar is wel wat mis mee…
Nog steeds goed
Want in essentie is wat ooit gemaakt is nog steeds intens goed en buitengewoon mooi: de schepping, de mens - het leven. Het cadeau genaamd ‘aarde’ dat de Maker ons als mensen heeft gegeven is nog steeds perfect, buitengewoon verrassend en in de tijd niet minder waard geworden. Het is de zonde, de leugen, die inspeelt op onze gedachten, en onze daden zo vaak vergiftigt - zelfs zo dat de schepping ‘zucht’ onder onze heerschappij. De zonde is het leven binnengekomen door een stem: de stem van het kwade dat puur verlangt naar dood. Maar het kwade zelf heeft nog nooit iets gemaakt, dat ook maar enigszins concurreert met datgene wat God heeft gemaakt. Sterker nog - het kwaad - kan helemaal niks zonder hetgeen God heeft gemaakt. Ze vaart op de beschikbaarheid van mensen. En de grootste leugen die dit kwaad tot jou kan fluisteren is ‘dat het allemaal voorbij is’. Want de walvis is nog steeds een geniaal schepsel; het kind nog steeds een onbeschrijfelijk wonder en de aarde nog steeds vruchtbaar. Sterker nog, er worden nog steeds kinderen geboren, wat mij bevestigt dat Hij zelf nog steeds gelooft in Zijn schepping. Hij heeft blijkbaar de hoop niet opgegeven in de mens, en ervaart de aarde nog steeds als een plek ‘worth to be’. Dit, in tegenstelling tot velen van ons.
Perceptie
Het wordt intenser, de problematieken stapelen zich op - voor ons. En vooral omdat de samenleving zelf harder lijkt te worden, worden de contrasten ook groter. En je zult maar net aan de verkeerde kant van de kloof staan. Uitzien naar ‘dat ene moment’ is vaak heel begrijpelijk. Maar hoe wij in de tussentijd reageren, is onze eigen keuze. Armoede, gevaar, oorlog, angst: vraag iemand in een derde wereld land of ze deze dingen kennen, en de kans is groot dat dit het geval is - voor generaties lang. Het kwaad neemt daar niet perse toe, maar is altijd zichtbaar aanwezig geweest. Het kwaad kan niet kwader worden, wel zichtbaarder. Op de vraag of dit kwaad voor hen een teken is voor het einde van tijden, zal men minder snel instemmend antwoorden. Het is de realiteit! Vaak een gevolg van onrecht, verkeerde machthebbers of hebberige landen in het verleden. Als dit anders zou zijn, dan is de wereld mooier - en nog voor een lange tijd leefbaar.
It ain’t over till it’s over
Soms hebben we die ander nodig om de kloof over te komen - om weer hoop te krijgen in het leven. Want dat ligt verborgen in het concept van het leven: het kan alleen samen. Om tegen elkaar te zeggen: It ain’t over, till it’s over. Als wij passiever worden, zal Hij echt niet sneller komen. En dan daarbij - elke stap in de goede richting; elk geluid van hoop en herstel is een zichtbare glimp van het nieuwe tijdperk. Elk gebaar van liefde, vreugde en bloei is het inluiden van Zijn koninkrijk op aarde.De titel van dit event komt uit een filmpje over Ed Dobson. Een pastor uit Amerika die de ziekte ALS heeft. Het is zijn vriend uit New York die hem via de telefoon moed in spreekt. Iemand die zelf al heel veel ellende in zijn leven heeft gekend. ‘Ed,’ zegt hij, ‘you have to be a Yogi Bear christian: It ain’t over till it’s over’.
Op het komende event willen we elkaar oproepen een Yogi Bear christen te zijn :) Om niet op te geven, maar de handen ineen te slaan. Om te hopen, strijden, scheppen en geloven.
It ain’t over till it’s over. Dit leven is het waard om voor te strijden.
—
Check hieronder de short film ‘Ed Dobson: It ain’t over, till it’s over.’
